วัดจอมสวรรค์  

ตั้งอยู่บนถนนยันตรกิจโกศล ตำบลทุ่งกวาว ห่างจากศาลากลางจังหวัด 1 กม. เป็นวัดไทยใหญ่ สร้างแบบสถาปัตยกรรมพม่า หลังคาซ้อนลดหลั่นเป็นชั้นประดับประดาลวดลายฉลุ อารามเป็นไม้สัก ใช้เป็นทั้งโบสถ์ วิหาร และกุฏิ ภายในอารามแสดงให้เห็นฝีมือการตกแต่งอย่างวิจิตรบรรจง เพดาน และเสาฉลุไม้ประดับกระจกสีงดงาม โบราณวัตถุภายในวัดได้แก่ หลวงพ่อสาน เป็นพระพุทธรูปที่สร้าง โดยใช้ไม้ไผ่สานเป็นองค์ลงรักปิดทอง พระพุทธรูปงาช้างซึ่งเป็นศิลปะแบบพม่า คัมภีร์งาช้าง หรือคัมภีร์ปฏิโมกข์ โดยนำงาช้างมาบดแล้วอัดเป็นแผ่นบางๆเขียนลงรักแดง จารึกเป็นอักษรพม่า และยังมีบุษบกลวดลายวิจิตรงดงามประดิษฐานพระพุทธรูปหินอ่อน

วัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร  

ตั้งอยู่ริมถนนเจริญเมือง ใกล้ศาลากลางจังหวัดแพร่ สร้างขึ้นราวพ.ศ.2498 โดยรวมวัดโบราณ 2 แห่ง เข้าด้วยกันคือวัดพระบาทและวัดมิ่งเมือง ปัจจุบันวัดนี้เป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธโกศัยศิริชัยมหาศากยมุนี พระคู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดและยังมีพระเจดีย์มิ่งเมือง ซึ่งเป็นเจดีย์เก่าแก่มีรอย พระพุทธบาทจำลองอยู่ภายใน นอกจากนี้วัดนี้ยังเป็นที่ตั้งของมูลนิธิยาขอบอนุสรณ์เพื่อระลึกถึง "ยาขอบ"หรือนายโชติ แพร่พันธุ์ นักเขียนผู้ล่วงลับไปแล้วซึ่งเป็นทายาทเจ้าเมืองแพร่คนสุดท้าย

วัดพระธาตุช่อแฮ  

อยู่ที่ตำบลช่อแฮ ห่างจากตัวเมืองแพร่ไปตามถนนช่อแฮ ประมาณ 8 กม. (ทางหลวงหมายเลข 1022) เป็นปูชนียสถานอันศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองแพร่ ตามตำนานกล่าวว่าสร้างขึ้นเมื่อพ.ศ.1879-1881 ในสมัยพระมหาธรรมราชาธิราช(ลิไท)โดยขุนลัวะอ้ายก๊อม พระธาตุช่อแฮเป็นเจดีย์ที่ประดิษฐาน พระเกศาธาตุและพระบรมสารีริกธาตุพระศอกซ้ายของพระพุทธเจ้า เป็นเจดีย์ทรงแปดเหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสอง ศิลปะเชียงแสน สูง 33 เมตร ฐานสี่เหลี่ยมกว้างด้านละ 11 เมตร สร้างด้วยอิฐโบกปูนหุ้มด้วยแผ่นทองเหลืองลงรักปิดทอง สำหรับชื่อพระธาตุช่อแฮนั้น บ้างว่าได้มาจากชื่อผ้าแพรชั้นดี ซึ่งทอจากสิบสองปันนาและชาวบ้านนำมาผูกบูชาพระธาตุ บ้างก็ว่ามาจากผ้าแพรที่ขุนลัวะอ้ายก๊อมนำมาถวาย ทุกปีจะมีงานนมัสการพระธาตุในวันขึ้น 9 ค่ำ - ขึ้น15 ค่ำ เดือน 4 (ประมาณเดือนมีนาคม) ของทุกปี

ตั้งอยู่ที่ตำบลน้ำชำ ใช้เส้นทางหลวงสายแพร่-น่าน ไปประมาณ 12 กม. แล้วแยกขวาเข้าไปอีก 6 กม. แพะเมืองผีอยู่บนเนื้อที่ประมาณ 500 ไร่เกิดจากสภาพภูมิประเทศซึ่งเป็นดินและหินทราย ถูกกัดเซาะตามธรรมชาติเป็นรูปร่างลักษณะต่างๆเช่นดอกเห็ดและหน้าผาดูแล้วแปลกตา ชื่อแพะเมืองผีน่าจะมาจากภาษาพื้นเมืองแพะหมายถึงป่าแพะหรือป่าเต็งรัง ส่วนคำว่าเมืองผี แปลว่า เงียบเหงา วังเวงอาจเกิดจากสภาพภูมิประเทศที่ดูเร้นลับน่ากลัว สถานที่แห่งนี้ประกาศเป็นวนอุทยานเมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2524

บ้านประทับใจ (บ้านเสาร้อยต้น)  

ตั้งอยู่เลขที่ 81/1 หมู่ที่ 7 ตำบลป่าแมต อำเภอเมือง ไปตามทางหลวงหมายเลข 1023(แพร่-ลอง) สร้างสำเร็จเมื่อปี พ.ศ. 2519 เป็นบ้านไม้สักทั้งหลัง โดยใช้ไม้สักท่อนขนาดใหญ่ ตั้งเป็นเสาบ้านรวม130 น แต่ละเสามีอายุประมาณ 300 ปี แกะสลักอย่างประณีตวิจิตรบรรจง ตัวบ้านเป็นแบบทรงไทยประยุกต์ มีเนื้อที่ถึง 1 ไร่เศษ เปิดให้เข้าชมได้ตั้งแต่เวลา 08.00-17.00 น. เสียค่าเข้าชมคนไทย 10 บาทชาวต่างประเทศ 20 บาทนอกจากนี้ผู้เข้าชมสามารถติดต่อล่วงหน้าได้ที่โทร (054) 511282, 511008

วัดสระบ่อแก้ว 

ตั้งอยู่บนถนนน้ำคือ ริมคูเมือง สร้างขึ้นสมัยเดียวกับวัดจอมสวรรค์ เดิมชื่อวัดจองกลาง เป็นวัดศิลปะ แบบพม่าที่สวยงามแปลกตา ทั้งศาลาการเปรียญ โบสถ์ และเจดีย์ มีพระพุทธรูปหินอ่อนทรงเครื่องแบบพม่า สร้างอย่างสวยงามวิจิตรพิสดารมาก วัดแห่งนี้ยังเป็นที่จำพรรษาของพระสงฆ์พม่าที่เดินทาง เข้ามาศึกษาพระธรรมวินัยในประเทศไทย

หลักเมืองจังหวัดแพร่

ตั้งอยู่บนถนนคุ้มเดิมย่านกลางเมือง เป็นหลักใหม่สร้างตามนโยบายมหาดไทยปี 2535 ตั้งอยู่คู่กับ หลักศิลาจารึกเก่าที่กล่าวถึงการสร้างวัดศรีบุญเริง สมัยรามคำแหงมหาราช ซึ่งในปัจจุบันวัดนี้ไม่มีแล้วกลายเป็นที่ตั้งเรือนจำจังหวัด อักษรบนจารึกเป็นภาษาไทยอาหม

อนุสาวรีย์พระยาไชยบูรณ์

อยู่ห่างจากศาลากลางจังหวัดแพร่ ประมาณ 4 กม. ริมทางหลวงแผ่นดินสาย 101 พระยาไชยบูรณ์เป็นข้าหลวงเมืองแพร่ รับราชการระหว่าง พ.ศ.2440-2445 ในปีพ.ศ.2445 พวกเงี้ยวในเมืองแพร่ก่อการกบฏ ท่านถูกพวกเงี้ยวฆ่าตายเนื่องจากไม่ยอมลงนามยกเมืองแพร่ให้ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ทรงโปรดให้ส่งกองทหารมาปราบพวกเงี้ยว แล้วสร้างอนุสาวรีย์ให้กับพระยาไชยบูรณ์เป็นอนุสรณ์ และเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น พระยาราชฤทธานนท์พหลพลภักดี

วัดพระนอน

วัดพระนอน อยู่ใกล้วัดหลวงบนถนนพระนอนเหนือ มีพระอุโบสถแบบเชียงแสนคือไม่มีหน้าต่าง แต่ทำเป็นช่องรับแสงแทน ส่วนหน้าบันแกะสลักอย่างงดงามเป็นลายก้านขด มีภาพรามเกียรติ์ประกอบ ส่วนวิหารตกแต่งชายคาด้วยไม้ฉลุโดยรอบ ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปางสีหไสยาสน์ เป็นพระพุทธรูปปูนปั้นยาว 9 เมตรลงรักปิดทองตลอดองค์

หมู่บ้านโป่งศรี

ตำบลถิ่น อำเภอเมือง เป็นหมู่บ้านซื้อขายแลกเปลี่ยนวัตถุเก่าเก็บ ทั้งที่เป็นของมีค่าและเครื่องใช้ ในชีวิตประจำวันที่เป็นของเก่า รวมทั้งมีผลิตภัณฑ์เครื่องเงินขาย

พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน

ห่างจากตัวเมืองไปตามถนนแพร่-สูงเม่น ประมาณ 3 กม. ในบริเวณเดียวกับสวนอาหารบ้านฝ้าย เป็นสถานที่จำลองชีวิตความเป็นอยู่ในรูปแบบอาคารบ้านเรือนและของใช้ในครัวเรือนของชาวเมือง เมื่อราว 100 กว่าปีมาแล้ว

หมู่บ้านทุ่งโฮ้ง

อยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 4 กม. ตามทางหลวงหมายเลข 101 (สายแพร่-น่าน) เป็นแหล่งผลิตและจำหน่ายผลิตภัณฑ์ผ้าม่อฮ่อมดั้งเดิมของจังหวัดแพร่

-----------------------------------------------------------------
 

หมู่บ้านร่องฟอง

เป็นหมู่บ้านผลิตเครื่องมือเกษตรที่ทำจากเหล็ก เช่น จอบ เสียม มีด พร้า เคียว ชมวิธีการตีเหล็ก และการทำผลิตภัณฑ์จากผ้าร่ม การเดินทางใช้เส้นทางหมายเลข 101 (สายแพร่-น่าน) ประมาณ 4 กม.แยกเข้าทางหลวงหมายเลข 1101 จะพบป้ายบอกทางเข้าหมู่บ้าน

-----------------------------------------------------------------
 

น้ำตกแม่แคม หรือน้ำตกสวนเขื่อน

อยู่ในเขตตำบลสวนเขื่อน อำเภอเมือง จากสี่แยกบ้านทุ่งข้ามสะพานข้ามคลองแม่สาย แล้วเลี้ยวซ้าย ไปตามถนนสายป่าแดง-ทุ่งโฮ้ง 4 กม. จะมีป้ายแยกทางไปน้ำตกแม่แคมอีก 12 กม. น้ำตกแห่งนี้เป็นน้ำตกขนาดเล็ก มี 2 ชั้น น้ำไหลแรงตลอดปี สภาพทั่วไปเป็นป่า เหมาะสำหรับผู้ที่ชอบ การเดินป่า

น้ำตกตาดหมอก หรือน้ำตกแม่คอย

อยู่ที่ตำบลสวนเขื่อน อำเภอเมือง ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 22 กม. เป็นน้ำตกขนาดใหญ่ มี 3 ชั้น สวยงามมาก แต่ต้องเดินทางเท้าเข้าไปอีกราว 1 กม.